Kampania przeciwdziałania przemocy w rodzinie

Kampania Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej "Strefa bezpiecznego rodzica"

 

W wielu rodzinach bicie jest wciąż stosowaną i akceptowaną metodą wychowawczą.

Dzieje się tak mimo prawa zakazującego stosowania kar cielesnych.

 

Większość ludzi nie widzi nic złego w wymierzaniu klapsa niegrzecznemu dziecku. A przecież pojedynczy klaps w połączeniu z frustracją może wyzwolić cały łańcuch agresji i przemocy, który kończy się fizycznym znęcaniem. Trzeba wiedzieć, że bicie dzieci powoduje nie tylko uszkodzenia ciała, ale przynosi szereg fatalnych w skutkach konsekwencji, mających wpływ na psychikę, fizjologię, proces uczenia się i sferę relacji społecznych.

 

Nasza kampania jest po to, żeby przerwać ponury zwyczaj stosowania kar cielesnych.

Chcemy w tym miejscu promować bezpieczne metody wychowawcze dzieci. 

Nie sposób przedstawić wyczerpującego katalogu różnych form i sposobów wychowania dzieci. Istnieją metody wpływu osobistego, jak wysuwanie sugestii, perswazja, świecenie własnym przykładem, wyrażanie aprobaty i dezaprobaty, metody wpływu sytuacyjnego, np. kary i nagrody wychowawcze, instruowanie, ćwiczenia, przydzielanie ról, metody kierowania samowychowaniem dziecka oraz metody wpływu społecznego, jak kształtowanie norm grupowych, modyfikacja celów zespołu, kontrola społeczna czy przekształcanie struktury wewnętrznej grupy. Oczywiście, to nie wszystkie możliwości wywierania wpływu na maluchów.

Niżej prezentujemy najczęściej opisywane w literaturze metody oddziaływań wychowawczych.

• Metoda modelowania – polega na świeceniu własnym przykładem. Jedna z najskuteczniejszych metod wychowania, odwołująca się do obserwacji i naśladowania przez dzieci zachowań osób dorosłych. Rodzice, szczególnie w pierwszych latach życia dziecka, to niedoścignione ideały, które imponują pod każdym względem. Maluchy są bezkrytyczne wobec swoich rodziców, obserwują ich, identyfikują się z nimi i próbują naśladować, czyli zachowują się w podobny sposób.

 

• Kary i nagrody –Kary to wzmocnienia negatywne, które mają wygasić nieakceptowane formy zachowań, natomiast nagrody to wzmocnienia pozytywne, mające utrwalić i wzmocnić zachowania konstruktywne, przejawiane przez dziecko. Nagrody powinny dominować nad karami. Zawsze przed wymierzeniem kary trzeba wyjaśnić maluchowi, dlaczego i za co jest karane. Kara nie może być zbyt surowa, musi być adekwatna do wykroczenia. Absolutnie, nie można bić dzieci. Kary cielesne uczą jedynie agresji. Jeżeli jesteś pod wpływem silnych negatywnych emocji, odrocz wymierzanie kary w czasie. Bądź konsekwentny, ale nigdy nie karz dwa razy za to samo. Nagrody natomiast powinny być stosowane nieregularnie, by dziecko nie przyzwyczaiło się, że zawsze za dane zachowanie otrzyma nagrodę. Rodzice powinni urozmaicać formy nagród (pochwała, uwaga, nowa zabawka, cukierek, pogłaskanie po głowie). Nagradzać należy bezpośrednio po aktywności dziecka.

 

• Metoda perswazji – metoda oddziałująca za pomocą słowa. Polega na wyjaśnianiu, argumentowaniu, tłumaczeniu zasad postępowania i korygowaniu błędów w zachowaniu dziecka. Podczas perswazji warto odwoływać się do przykładów, wywoływać empatię, poruszać wewnętrzny świat przeżyć malca, pytać o jego zdanie na dany temat. Nie wolno perswazji mylić z przymusem ani moralizowaniem. Rodzic podsuwa jedynie pewne rozwiązania, ale daje możliwość wyboru. Ta metoda wychowawcza znajduje zastosowanie wobec starszych dzieci.

 

• Metody zadaniowe – polegają na zaaranżowaniu dzieciom konkretnych sytuacji zadaniowych, które wymagają współpracy i podjęcia wysiłków, by zrealizować określony cel, mający doprowadzić do wzrostu wiedzy i wzbogacenia dzieci o nowe doświadczenia oraz umiejętności. Metody zadaniowe świetnie wkomponowują się w różnego rodzaju działalności zabawowe, teatrzyki, spektakle, wykonywanie wspólnych projektów czy tworzenie grupowych prac plastycznych. Dzieci uczą się negocjowania, konstruktywnej komunikacji, akceptacji norm społecznych. Podejmują określane role społeczne, rozwiązują konflikty i wzbogacają swoje umiejętności interpersonalne.

 

• Dyskutowanie i wyjaśnianie – polega na wymianie zdań na linii rodzice-dziecko. Porozumiewanie się powinno mieć charakter partnerski na bazie analizy, oceny argumentów każdej ze stron, zapoznania się z potrzebami i aspiracjami partnera rozmów. Rodzice nie mogą korzystać z wychowawczej przewagi nad dzieckiem i uciekać się do przymusu, wywierania presji, krytykowania czy osądzania. Zadaniem rodzica jest dzielenie się własnym doświadczeniem, interpretowanie pewnych faktów, ukazanie dróg dojścia do wyznaczonych sobie przez dziecko zadań.

 

• Inspirowanie i stymulowanie aktywności dziecka – rodzice mobilizują dziecko do wyznaczania sobie celów i wspierają go w dążeniu do realizacji marzeń. Podpowiadają kierunki działań i zachęcają do ambitnych osiągnięć.

 

• Wyrażanie aprobaty i dezaprobaty – Rodzice wyrażają swoją akceptację lub brak akceptacji dla pewnych poczynań i sposobów zachowania dziecka. Stymulują malucha do powtarzania działań, które służą jego rozwojowi, natomiast ganią reakcje dysfunkcjonalne, żywiąc nadzieję, że dziecko, któremu zależy na zdaniu opiekunów, zmodyfikuje swoje postępowanie.

 

• Dostarczanie wiedzy i ćwiczenie – podstawą wychowania jest wyposażenie malucha w informacje o tym, jak można się zachować i jaka jest najbardziej konstruktywna (akceptowana społecznie) forma postępowania w danym kontekście sytuacyjnym. Dziecko dysponujące wiedzą na dany temat ma szansę zachować się w korzystny dla wszystkich sposób. By reakcja się utrwaliła, warto ją powtarzać, ćwiczyć i instruować, udzielając wskazówek postępowania.

 

 

Szanowni Państwo,

 

Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej Departament Pomocy i Integracji Społecznej zachęca do obejrzenia spotu TV pn. „Nie Krzywdź, a Nie Będziesz Krzywdzony” wyprodukowanego na potrzeby kampanii społecznej na rzecz przeciwdziałania przemocy w rodzinie wobec osób starszych i niepełnosprawnych realizowanej ramach działań wynikających z Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie.

Spot TV emitowany jest w Telewizji Polskiej oraz Telewizji TVN.

 

Kampania „Nie Krzywdź, a Nie Będziesz Krzywdzony”

 

Problematyka przeciwdziałania przemocy w rodzinie jest wielowymiarowa i wymaga zaangażowania zarówno wielu służb działających w zakresie przeciwdziałania przemocy w rodzinie jak również całego społeczeństwa. Przemoc w rodzinie dotyczy różnych kategorii ofiar: kobiet, mężczyzn, dzieci ale także osób starszych i niepełnosprawnych. Pamiętajmy o tym, że osoby starsze i niepełnosprawne – ofiary przemocy w rodzinie potrzebują naszej uwagi, a w wielu sytuacjach także pomocy gdyż często we własnych domach są „niemymi więźniami kajdan przemocy”. Mamy nadzieję, że przekaz tego spotu trafi do Państwa wrażliwości i obudzi w Państwu czujność na przeciwstawianie się aktom przemocy w rodzinie.

 

Szanowni Państwo,
 

Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej Departament Pomocy i Integracji Społecznej zachęca do obejrzenia kolejnego spotu TV pn. „WYBIERZ WŁAŚCIWIE” wyprodukowanego na potrzeby Ogólnopolskiej Kampanii Społecznej na rzecz  Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie realizowanej ramach Krajowego Programu Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie.